Nola gogoratzen dituzu Aldiriren hasierako urteak?
Lagun artean gauzatzen hasi zen proiektu baten oroitzapena dut; Ibai Gandiaga eta Unai Fernández de Betoño hasi ziren ideia honen inguruan hizketan eta nola gauzatu zitekeen pentsatzen. Ondoren Ula eta ni gehitu ginen proiektura. Nire kasuan Ibai hain ilusionaturik ikusteak begiak ireki zizkidan; proiektuarekiko zirraraz kutsatu ninduen. Bilbora lanera etorri nintzenean nire jaioterriarekiko (Azkoitia) guztiz ezberdina zen errealitate batekin egin nuen topo; eta Aldiriren sorrerak behar nuen arnasgunea eman zidakeela pentsatu nuen; beraz, niretzat lagunartea, euskara eta arkitektura uztartzen zituen proiektu perfektua zen; eta hala izan zen bertan egon nintzen urteetan zehar.

10 urte hauetan zein izan da zure ustez Aldiriren papera?
Aldirik 10 urte hauetan arkitekturaren inguruko gai asko jorratu ditu eta hori euskaraz egiten duen aldizkari bakarra da; beraz, eremu honetan dagoen gabezi handi bat betetzen saiatu da. Honetaz gain, ikertzaile eta doktoreei beraien artikuluak euskaraz argitaratzeko aukera eman die. Honegatik Aldirik beste urte askotan jarraituko duen esperantza daukat; nahiz eta jakin badakigun ez dela batzuetan erraza artikuluak euskaraz idazteko prest dagoen jendea topatzea. Gaur egun Aldirin lanean diharduten kideek beraien ilusio eta esfortzu osoa jartzen dute monografikoak aurrera ateratzeko; eta eskertu beharra diet hasierako urteetan genuen ilusioa zein Aldiri aurrera ateratzeko egiten duten lana. Hemendik beste hamar urtetara 20. Urteurrena ospatzeko erronka luzatu nahiko nuke.