Gombrowicz-en iritziz, bigarren mailako literaturek, Europako
joera nagusien ikuspegitik bazterreko diren literatura horiek,
tradizio handien erabilera berezko eta lotsagabea egiten dute.
Mugaldeko herriak dira horiek, historia, denbora eta tradizio
askoren mugan bizi direnak. Eta mugaldeko kultura horiek
herentzia kulturalaren erabilpen berezia egiten dute: faltsifikatuz,
lapurtuz, plagiatuz, nahastuz, erregistroak konbinatuz, askatasu-
nari ateak eta ikuspegi berriei leihoak zabaltzen dizkiete.
Geurera ekar ditzakegu goiko hitzak. Izan ere, mendebaleko
tradizio handien zein erabilpen egiten du euskal narratibak?
Zeintzu ditu berezko ezaugarriak? Geure buruari ala munduari
begira idazten ote dugu? Zein da hizkuntzaren itzala literatur
sorkuntzan? Zelakoa da idazlearen eta irakurlearen arteko jauzia?
Emakumezkoen ikuspegiek zein toki dute gurean? Eta gayenek?
Galdera horien eta beste batzuen inguruan egiten da gogoeta
liburu honetan, erantzunak eman eta galdera berriak sortuz.