Azken urteetan bizi-itxaropena handituz joan da. Zahartzaroarekin batera aldaketak ikusten dira adinduen gaitasunetan. Adibidez, arlo mental eta funtzionaleko aldaketek eta jarduera fisikoaren gutxipenak depresio-sindromea gara dezakete. Tratamenduei dagokienez, farmakologikoak eta ezfarmakologikoak daude. Azkenekoen artean ariketa fisikoa dago; halere, ariketa fisikoa eraginkorra izateko eta depresioan hobekuntzak lortzeko dosi eraginkorrena zein den ez dago zehaztuta. Horrela, berrikuspen sistematiko honen helburu nagusia izan da aztertzea entsegu kliniko desberdinetan zer eragin duen ariketa fisikoak depresioa duten eta komunitatean bizi diren adinduetan. Azpihelburutzat, ariketa fisikoaren maiztasuna, iraupena eta ariketa mota zehaztea hartu da. Hori lortzeko, Pubmed eta Dialnet datu-baseetan, entsegu klinikoen bilaketa sistematikoa egin da barneratze- zein kanporatze-irizpideak aintzakotzat hartuta. PEDro eskalaren bitartez, barneratutako artikuluen kalitate metodologikoa balioztatu da. Bilaketa-prozesua egin ondoren, berrikuspenean 7 ikerketa barneratu dira. Artikulu guztietan osagai anitzeko ariketa astean hiru aldiz egin zutela aipatu beharra dago, nahiz eta interbentzioaren iraupena desberdina izan. Hori kontuan hartuz, maila depresiboari dagokionez, 5 ikerlanetako interbentzio-taldeek esanguratsuki hobetu zuten, besteetan, aldiz, ez zen emaitza adierazgarririk aurkitu. Horrela, lortutako emaitzen arabera, adindu komunitarioen depresio-mailan ariketa fisikoak eragin onuragarriak edota positiboak ditu, depresiomailaren arabera emaitza desberdinak aurkitu arren. Berriz, ariketa fisikoa eraginkorra izateko erabili beharreko dosia oraindik zehazteke dago, eta hurrengo ikerketetarako kontuan hartu beharko lirateke pazienteen adina, sexua eta depresio-maila, talde homogeneoagoak izateko, eta era berean emaitzak zehatzago aztertzeko. Gako-hitzak: Depresioa, narriadura depresiboa, zahartzaro osasuntsua, ariketa fisikoa eta adinduak. In recent years, life expectancy has increased. With aging, changes in the capabilities of the elderly are observed. For example, changes in mental and functional areas and decreased physical activity can develop depressive syndrome. As for treatment, there are pharmacological and non-pharmacological treatments. Among the latter, there is physical exercise; however, the effective dose to obtain improvements in depression is not specified. The objective of this systematic review was to examine in clinical trials the impact of physical activity on depression in community-dwelling older people. A secondary objective was to specify the variables of physical activity. To achieve this, a systematic search was performed in Pubmed and Dialnet databases, taking into account different criteria. The methodological quality was assessed using PEDro scale. After carrying out the search process, 7 investigations were included in the review, and generally multicomponent activities were performed 3 times per week, despite the fact that the duration of the intervention was different. With this, on depression the intervention groups in 5 studies significantly improved, but no significant results were achieved in others. Thus, depending on the results obtained, physical exercise has beneficial effects on depression in the community-dwelling elderly, although different results can be found depending on the level of depression. However, the necessary dose for effective physical activity has not been determined, and future researches should consider the age, sex and level of depression of the patients in order to have more homogeneous groups, as well as to improve the results. Keywords: depression, depressive disorder, healthy elderly, physical activity and aged.